კაწაბ ცალო, გუმაწკავაწკვალ თე წანა,
შურდგუმაშე დუც გუმართუ დღალეფი.
გეგნუთირხონ რაშის ჩქიმი შურ–ყვანა,
სადღემუშოთ ქიგუტებუ ნალეფი.

სო იჭყაფუ, სო ითებუ კიონტი.
თე ცა ასე ჩქიმო გვალო გონჭა რე.
ჩქიმ შურ ჩიტო ჭურჭულანც დიორდე,
მუჭო მიორც თე სერი დო ოჭმარე.

ფსუალეფი გილამიღუ წურილი,
ნაცოდარი დობგვანექ, იბრდუქუ.
მარა თავრე მუჟამც ვორდი ულირი,
ქუორდიდა, კინე მუშენი იფრთუქუ.

ტყა ყურუმშე კანთი,ჩხორია გიშმურცუ,
გურიში კორთხო ცოდაში ბჟათ ეფშარე.
ხუჯერთელი გილარგორუნქ რგილშურცუ,
ათე რინაში აბორჯებული მეშარე.

ვაგმაგინ მი ვორექ,
მიძახუნა თოისერც.
კოჩიში ნინა თიჯგუარე,
ირო თქუანც მოძინელც.
ენკერიას გევორექ,
ცას უჯინექ გოკინელც.
ფირქეფც ხოლო ვონძალუქ
უფაფუა მუნაფას,
ირო მივაცანცალუქ,
კოჩიში გურიში წყუნაფას.
მეჩირთიო ჩქიმი წკმა,
ჩე ოჭმარე დომიმუნი.
ინიში–ინი ნობღვე ლიმა
შურ დო გური გოლიმუნი.
ჩეჟიერშა უსამართო,
დღას ვამიწყორუაფ,
თხა დო გერი ხოლო ართო
მა თაქ ვამომგორუაფ.
კოჩქ გლახა ვათქუასუნ
ინა იშენი ვანტირე,
გალე ორქოქ გათუასინ,
დინახალე ცხვანტი რე.
მარგალქ ფსუას დურქიასნ
თენა ჩქიმი ნარტი რე.
დუდშულერი კათაში ზიტყვა,
ღორონთიში ხატირე.
ათე ლერსეფც ქიმვოშურდი,
მითა მიუნც მათირე,
მუშ მამონკა ოფე შური,
ენა სოლე მანთირე.

ჩქი ართიანც უძახათ
ღურა დღაშა ვაღურა.
ოროფილო გილაბრთათ,
ოდო დომიძახუნა.
თიშო ხოლო იმჭუათ,
ინა არძას მოხუნა
გუროჭვებელი იბჭუათ, ... კითხვის გაგრძელება »