როგორც ენათმეცნიერება აფასებს, ენა წარმოადგენს საგანთა სამყაროს მოდელს. სხვა სიტყვებით, რომ ვთქვათ, ნებისმიერი ენა წარმოადგენს უნივერსალური სამყაროს თავისებურ მოდელს.
როგორც წინამდებარე ნაშრომმა თავიდან ბოლომდე წარმოაჩინა: მეგრული ენა წარმოადგენს რა უმდიდრესი ლექსიკისა და საგრამატიკო საშუალებების მქონე ენას, იგი, ამავე დროს, საგანთა სამყაროს, ანუ რაც იგივეა უნივერსალურ სამყაროს წარმოგვიდგენს ისე, როგორც ის სინამდვილეშია წარმოდგენილი. ეს იმას ნიშნავს, რომ, მეგრულის სიტყვები არა მხოლოდ და არა უბრალოდ აღნიშნავენ საგნებს, საგანთა მოქმედებებსა და მოვლენებს, არამედ ყოველივე ამას წარმოგვიდგენენ საგანთათვის დამახასიათებელი ნიშან–თვისებების წარმოჩენით, ასევე–საგანთა შორის მიმართებების წარმოჩენით და ა. შ . ეს განსზაღვრავს იმას, რომ მეგრულის სიტყვათა აბსოლიტურად უდიდესი ნაწილი, პირდაპირი შესატყვისებით უთარგმნელია, ხშირად კი სრულიადაც უთარგმნელია, სხვა ენებზე, მათ შორის საერთო ქართულ ენაზეც კი. ამგვარი სიტყვების ძალზე დიდი ნაწილი ნაშრომში კონკრეტულად გაანალიზებულ–განხილულია. აქ ნიმუშად მხოლ ... კითხვის გაგრძელება »